Powyżej link do nagranego wywiadu na YouTube “Rewolucja informacyjna”

Piotr Michalak opublikował swój pomysł na rewolucję w wyszukiwaniu danych. Czy jego pomysł idzie w tym samym kierunku co mój pomysł dotyczący Globalnej Dynamicznej Mapy Myśli i Algorytmów oraz Web Pl 3.0. Może porównacie? Moim zdaniem projekt zmierza ścieżką edukacyjną (może być łatwo pokonany przez sztuczna inteligencję – w tym – głębokie uczenie), mój zaś idzie znacznie dalej w kierunku nowego typu elastycznej i ciągle aktualizowanej wyszukiwarki wiedzy generującej projektowe listy to do (nie tak jak Google, które szuka “tylko” informacji). Moje rozwiązanie daje możliwość stworzenia nowego globalnego pokolenia eksperckiego .

Z wywiadu można odnieść wrażenie, że niektórzy informatycy uważają starszych (po 50-tce) lekarzy za wykluczonych cyfrowo, którzy nie potrafią sobie poradzić z e-marketingiem, a przez to nie zarabiają na wiedzy.  Być może jest inna tego przyczyna. Obecnie jest tak wiele literatury fachowej (często bezpłatnej), że nie będzie zapotrzebowania na płatne informacje zbiorcze, które codziennie się deaktualizują. Przygotowanie dobrego opracowania problemu medycznego do druku może zając od kilku do kilkudziesięciu godzin. Motywacja społeczna raczej nie wystarczy, aby taką pracę wykonać. Osobiście poświęcam na trudny przypadek  minimum 10 godzin, bywa, że 30. Kolejną przeszkodą w takim projekcie jest szybko rozwijająca się sztuczna inteligencja. Być może algorytmy wyszukiwania w big data same przygotują takie raporty jak ma to miejsce w superkomputerze Watson IBM.

Co do wykluczenia cyfrowego starszych lekarzy mogę mówić za siebie. Kiedy nie było jeszcze w Polsce Internetu miałem już spółkę, która kontaktowała ze sobą sprzedających z kupującymi (Allegro powstało ponad 10 lat później, bo w 1999 r). Możliwe to było dzięki bazie danych na moim PC o dysku z pamięcią 20 MB 🙂 napisanej przeze mnie  w programie dBase. Niestety wykorzystanie poczty i telefonów spowodowało, że musiałem zarzucić projekt. Nie był to jednak koniec z cyfryzacją w medycynie. Gdy niektórzy z dzisiejszych informatycznych CEO szli do pierwszej klasy szkoły podstawowej  napisałem rozprawę doktorska na komputerze (wtedy większość prac pisana maszynie do pisania), korzystając z bazy w odpowiedniku dzisiejszego Excel zawierająca 12 tysięcy wyników badań. Jako  jeden z pierwszych w Polsce wykorzystałem komputerowy program statystyczny do opracowania wyników mojej rozprawy. Wykonanie tak olbrzymiej pracy, dzięki komputerom  zajęło mi dwa lata, gdy w tym czasie był to proces minim 4-5 letni.

Czy w Polsce nie ma lekarzy obejmujących kompleksowo problem pacjenta? Nie jest to prawdą. Mamy wprawdzie niewiele ośrodków chorób rzadkich, ale trzeba tylko wiedzieć o ich istnieniu. Rzeczywiście postęp medycyny i odgórne regulacje rozczłonkowały lekarzy na specjalistów w wąskich grupach wiedzy medycznej. W wielu przypadkach kodeks etyki lekarskiej nie pozwala udzielanie porad spoza swoje specjalizacji. Może to powodować zaszufladkowanie objawów chorego pod katem jednego specjalisty, gdy choroba ma lokalizację wielonarządową. W system NFZ trudno jest wówczas o rozszerzona diagnostykę. Jeśli lekarz ma obowiązek udzielić porady w ciągu 10-15 minut, nie ma możliwości w czasie takich przyjęć przeanalizować wszystkich opcji diagnostycznych.osobiści świadcząc usługę spersonalizowanej potrzebuję na takie podejście (włącznie z przeglądem piśmiennictwa naukowego)  minimum 10 godzin. Jeśli chciałoby się więcej takich lekarzy – to usługa diagnostyki trudnych przypadków powinna kosztować pacjenta minimum = 2 (pacjentów/godzinę) x150 zł x10 godzin = 3000 zł. Niestety niewielu pacjentów byłoby w stanie (nawet mentalnie – mimo, że wydadzą te pieniądze chodząc latami od specjalisty do specjalisty) zapłacić za taką usługę. NFZ płacąc około 30 zł za wizytę  pacjenta, chyba też nie będzie zainteresowany. Podobnie jest z dużymi, abonamentowymi spółkami medycznymi (liczy się ilość i obrót). Dlatego nie można mówić, że w Polsce nie ma lekarzy, którzy są stanie diagnozować kompleksowo. Wręcz przeciwnie jest wielu zdolnych i inteligentnych lekarzy. W Polsce natomiast nie ma tylu pacjentów, którzy są skłonni zapłacić godziwe wynagrodzenie za niestandardową pracę. Zostają więc tylko pasjonaci, którzy podejmują się tego trudnego zadania z symboliczne wynagrodzenie.

Niestety zawód lekarza nakłada na nas wiele ograniczeń etycznych (szczególnie w reklamie), dlatego też nie wykorzystałem programów typu Netmailer, Netsaler, które kupiłem już w 2011 r.

Następna uwaga do wywiadu. Czy wpisów lekarzy na blogach nikt nie czyta? Czy starszy lekarz nie ma pojęcia o socialmediach? Być może? Chyba, że liczba polubień mojego fanpage na Facebooku “Trudne przypadki medyczne – diagnostyka”  mówi o czymś innym.

W wywiadzie dla Phila Konicznego pokazano ciekawą formę finansowania  projektu – pewna forma crowdfunding ale poprzez blockchain – TOKENIZACJA (Ciekawe! Do rozważenia! przez potencjalnych inwestorów).

 Problemy dzisiejszego internetu chaos informacyjny Piotr Michalak Rozmowy Konieczne #22

 

1-11-2020 – Moje uwagi do w/w projektu ccFound.

Nie znam całości i szczegółów tego rozwiązania, dlatego oprę się tylko na moim wrażeniu z dostępnych mi informacji.

Autorzy projektu przez kilka tygodni nie znaleźli czasu na odpowiedź na moją propozycję wspólnej pracy nad tym rozwiązaniem, szkoda (może ich strata).

Nie będę się wypowiadał o komercyjnej dla inwestorów stronie rozwiązania opartej na tokenizacji. Interesuje mnie tylko rozwiązanie technologiczne

Podobne rozwiązanie funkcjonuje już w medycynie – diagnostyce trudnych przypadków chorobowych np. portal CrowdMed

Oto model zachęcający lekarzy do współpracy z portalem CrowdMed

Myślę, że powielenie takiego serwisu dla polskich pacjentów nie powinno dla mnie stanowić problemu.

Moje uwagi powstały dzięki inspiracji  MR (Pan po studiach informatycznych, który studiuje teraz medycynę – podziwiam otwartość na świat młodych ludzi).

Mentalnie projekt jest na etapie pierwszego dwudziestolecia XXI wieku. Opiera się na kombinacji Google (zawsze może być zbanowane, jeśli Google dostarczy swoje algorytmy, to nie będzie promował konkurencji za darmo), Quora (mieszanina społeczności i wolontariuszy – może zadziałać, ale to będzie tylko margines informacji, które dostarczy nowa technologia), Facebooka i Wikipedii (WIKI HOW).

Niestety automatyka procesów sztucznej inteligencji dostarcza już lepszych narzędzi do zdobywania wiedzy i to w zautomatyzowany sposób. Zaczyna dominować sztuczna inteligencja pod wieloma aspektami.

Dla przykładu proszę zauważyć dostarczanie przez Google z automatu najlepszych algorytmów rozwiązań, o które pyta czytelnik (oczywiście w uzupełnieniem w tradycyjny sposób o informacje. W ten sposób mamy ciągle aktualne rady (algorytmy), jakie możemy wyszukać w internecie. Nie trzeba za nic płacić, nie trzeba angażować do tego piszących na zamówienie artykułów ekspertów.  takie rozwiązanie może oczywiście spowodować niechęć ekspertów do publikowania swojej wiedzy w internecie, ale jest już za późno – Google już ma dużą bazę do udzielania porad i to w różnych językach dzięki Tłumaczowi Google.

Oto ta dwa przykłady (dzięki uprzejmości MR- to on przekierował moje myslenia na współpracę z AI)

Jak ugotować jak jajko?– – wyszukany najlepszy (wg Google algorytm) na szczycie pozycjonowania

Inny przykład wyszukiwania algorytmów i zmiany języka wyszukanych informacji

Zamiast artykułów na zamówienie Microsoft uznał, że programy oparte na  GPT-3 (licencja na wyłączność Open AI -Elon Musk – dla Microsoft) (typu Philospher) zrobią to lepiej, wykorzystując naturalny język człowieka oraz korzystając z wyszukanej wiedzy w Internecie. Podobno zwolniono około 80 redaktorów piszących artykuły naukowe dla Microsoft. Oto jak sztuczna inteligencja odpowiada na pytanie jak zmienić koło w samochodzie (dzięki uprzejmości MR).

Nie ma co się dziwić, że nikt nie robi tego co chce wykonać ccFound, robią coś na wyższym poziomie technologicznym.

Inna epoka, inne myślenie, inne narzędzie – chociaż cel jest ten ciągle sam – dostarczyć wszystkim ludziom wiedzę i mądrość działania.